• Home
  • M. Uszkodzenia kończyny dolnej

Skorzystaj z pomocy przy określeniu uszczerbku na zdrowiu, jakiego doznałeś w wyniku wypadku lub innego zdarzenia.

Tabele stanowią załącznik do rozporządzenia Ministra MPiPS

Poniżej przestawiamy wykaz, dotyczący urazów następujących części ciała:

M. Uszkodzenia kończyny dolnej

Biodro

142. Utrata kończyny dolnej przez wyłuszczenie jej w stawie biodrowym lub odjęcie w okolicy podkrętarzowej85
143. Przykurcze i ograniczenia ruchów w stawie biodrowym w następstwie uszkodzeń tkanek miękkich – w zależności od stopnia5-25
144. Zesztywnienie stawu biodrowego – w zależności od ustawienia i wtórnych zaburzeń statyki i dynamiki:
a) w ustawieniu czynnościowo korzystnym20-35
b) w ustawieniu czynnościowo niekorzystnym30-60
145. Inne następstwa uszkodzeń stawu biodrowego (zwichnięć, złamań bliższej nasady kości udowej, złamań szyjki, złamań przezkrętarzowych i podkrętarzowych, złamań krętarzy itp.) – w zależności od zakresu ruchów przemieszczeń, skrócenia, zniekształceń i różnego rodzaju zmian wtórnych oraz dolegliwości subiektywnych:
a) ze zmianami miernego stopnia5-20
b) ze zmianami dużego stopnia20-40
c) z bardzo ciężkimi zmianami miejscowymi i dolegliwościami wtórnymi (kręgosłup, staw krzyżowo-biodrowy, kolano itp.)40-65
146. Przykurcze i zesztywnienia powikłane przewlekłym zapaleniem tkanki kostnej, z przetokami, ciałami obcymi itp. ocenia się według pozycji 142-145, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od rozmiarów powikłań o:5-15
Uwaga: Jako wynik urazowego uszkodzenia biodra zgłaszane są często następujące zmiany chorobowe: krwiopochodne ropne zapalenie kości, gruźlica kostno-stawowa, nowotwory, martwice aseptyczne kości, biodro szpotawe dorastających i inne zniekształcenia powodujące zaburzenia statyki. Przy tego rodzaju stanach chorobowych należy szczególną uwagę zwracać na istnienie związku przyczynowego między tymi schorzeniami a wypadkiem.

Udo

147. Złamanie kości udowej – w zależności od zniekształceń, skrócenia, zaników mięśniowych i ograniczenia ruchów w stawach:
a) z nieznacznymi zmianami i skróceniem do 4 cm5-15
b) z miernymi zmianami i skróceniem do 6 cm15-30
c) ze skróceniem ponad 6 cm i ciężkimi zmianami30-40
148. Staw rzekomy lub ubytki kości udowej uniemożliwiające obciążenie kończyny – w zależności od stopnia upośledzenia funkcji, skrócenia i zaburzeń wtórnych40-60
149. Uszkodzenia skóry, mięśni, ścięgien (oparzenia, przecięcia, pęknięcia podskórne, przepukliny mięśniowe itp.) – w zależności od zaburzeń funkcji itp.5-20
150. Uszkodzenia dużych naczyń, tętniaki pourazowe – w zależności od stopnia wtórnych zaburzeń troficznych5-30
151. Uszkodzenia uda powikłane przewlekłym ropnym zapaleniem kości, przetokami, ciałami obcymi, skostnieniem pozaszkieletowym i zmianami neurologicznymi ocenia się według pozycji 147-150, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od rozmiarów powikłań o1-10
152. Uszkodzenia uda powikłane współistniejącym uszkodzeniem nerwu kulszowego ocenia się według pozycji 147-150, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od rozmiarów uszkodzenia nerwu o10-65
Uwaga: Łączny stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ocenianego według pozycji 147-150 i 152 nie może przekroczyć 70%.
153. Utrata kończyny – zależnie od długości kikuta i przydatności jego cech do oprotezowania50-70

Kolano

154. Zesztywnienie stawu kolanowego:
a) w pozycji funkcjonalnej korzystnej 0-15°30
b) przy większych stopniach zgięcia lub przeproście powyżej -10° (minus 10°) stosuje się ocenę wg pp. a) – zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu za każde 4° odchylenie ponad granicę 15° lub -10° o:1
155. Trwałe ograniczenia ruchomości stawu kolanowego w następstwie uszkodzeń samego stawu (uszkodzenia więzadłowe, torebkowe, łąkotek, kości ty/orzących staw kolanowy itd.) – w zależności od charakteru przykurczu i zakresu ubytku funkcji:
a) utrata ruchomości w zakresie 0 – 40° za każde 2° ubytku ruchul
b) utrata ruchomości w zakresie 40° – 90° za każde 5° ubytku ruchul
c) utrata ruchomości w zakresie 90° – 120° za każde 10° ubytku ruchul
Uwaga: prawidłowo funkcjonalny zakres ruchów przyjmuje się w granicach 0° – 120°.
156. Inne następstwa uszkodzeń kolana: skrócenie kończyny, zaburzenia osi, stawu (koślawość, szpotawość, ruchomość patologiczna), dolegliwości przewlekłe zapalne, zapalenia ropne, ciała obce, przetoki itp. – w zależności od stopnia1-20
157. Utrata kończyny na poziomie stawu kolanowego65

Podudzie

158. Złamanie kości podudzia – w zależności od zniekształcenia, przemieszczenia, powikłań wtórnych, zmian troficznych i czynnościowych kończyny itp.:
a) ze zmianami lub skróceniem do 4 cm5-15
b) z dużymi wtórnymi zmianami lub ze skróceniem od 4 cm do 6 cm15-25
c) ze skróceniem powyżej 6 cm lub bardzo rozległymi zmianami wtórnymi i dodatkowymi powikłaniami w postaci przewlekłego zapalenia kości, przetok, zmian troficznych skóry z owrzodzeniami, stawów rzekomych, ubytków kostnych i zmian neurologicznych25-50
159. Izolowane złamania strzałki (oprócz kostki bocznej)3
160. Uszkodzenia tkanek miękkich podudzia, uszkodzenia ścięgna Achillesa i innych ścięgien – zależnie od rozległości uszkodzenia, zaburzeń czynnościowych i zniekształceń stopy5-20
161. Utrata kończyny w obrębie podudzia – w zależności od charakteru kikuta, długości, przydatności do oprotezowania i zmian wtórnych w obrębie kończyny:
a) przy długości kikuta do 8 cm mierząc od szpary stawowej60
b) przy dłuższych kikutach40-55

Stawy skokowe, stopa

162. Ograniczenie ruchomości i zniekształcenia w stawach skokowych (w następstwie wykręcenia, zwichnięcia, złamania kości tworzących staw, zranień, ciał obcych, blizn itp.) – w zależności od ich stopnia i dolegliwości:
a) bez zniekształceń1-15
b) ze zniekształceniem, upośledzeniem funkcji ruchowej i statycznej stopy15-25
c) powikłane przewlekłym zapaleniem kości i stawu, przetokami, martwicą aseptyczną, zmianami neurologicznymi itp.25-40
163. Zesztywnienie stawu skokowego – w zależności od ustawienia stopy, zmian wtórnych i powikłań:
a) pod kątem zbliżonym do prostego10-20
b) w innych ustawieniach czynnościowo niekorzystnych20-40
164. Złamania kości piętowej lub skokowej z przemieszczeniem, zniekształceniem i innymi zmianami wtórnymi:
a) miernego stopnia – zależnie od wielkości zaburzeń czynnościowych5-15
b) znacznego stopnia lub z powikłaniami – zależnie od wielkości zaburzeń czynnościowych15-30
165. Utrata kości piętowej lub skokowej40
166. Uszkodzenia kości stepu z przemieszczeniem, zniekształceniami i innymi zmianami wtórnymi:
a) miernego stopnia – zależnie od wielkości zaburzeń czynnościowych5-10
b) znacznego stopnia lub innymi powikłaniami – zależnie od wielkości zaburzeń10-20
167. Złamania kości śródstopia z przemieszczeniem, zniekształceniem stopy:
a) złamania I lub V kości z wyraźnym przemieszczeniem – w zależności od stopnia zaburzeń czynnościowych5-15
b) złamania II, III lub IV kości śródstopia -w zależności od stopnia zaburzeń czynnościowych3-10
c) złamania trzech i więcej kości śródstopia – w zależności od zaburzeń czynnościowych10-20
168. Złamania kości śródstopia powikłane zapaleniem kości, przetokami, wtórnymi zmianami troficznymi i zmianami neurologicznymi ocenia się według pozycji 167, zwiększając stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zależności od stopnia powikłań o1-10
169. Inne uszkodzenia stopy pozostawiające zmiany bliznowate i zniekształcające – w zależności od stopnia upośledzenia czynności1-15
170. Utrata stopy w całości50
171. Utrata stopy na poziomie stawu Choparta40
172. Utrata stopy w stawie Lisfranka35
173. Utrata stopy w obrębie kości śródstopia – zależnie od rozległości utraty przedstopia i cech kikuta20-30

Palce stopy

174. Utrata paliczka paznokciowego palucha5
175. Utrata całego palucha7
176. Utrata palucha wraz z kością śródstopia – w zależności od rozmiaru utraty kości śródstopia10-20
177. Utrata palców II-V w części lub całości – za każdy palec2
178. Utrata V palca wraz z kością śródstopia – zależnie od wielkości utraty kości śródstopia5-10
179. Utrata palców II-IV z kością śródstopia – zależnie od wielkości utraty kości śródstopia, za każdy palec3-5
180. Inne uszkodzenia i zniekształcenia palców – w zależności od stopnia upośledzenia funkcji1-5
N. Porażenia lub niedowłady poszczególnych nerwów obwodowych
181. Uszkodzenie częściowe lub całkowite – w zależności od stopnia zaburzeń:
a) nerwu przeponowego poniżej jego połączenia z nerwem podobo językowym5-15
b) nerwu piersiowego długiegoPrawy 5-15
lewy 5 – 10
c) nerwu pachowegoprawy 15-25
lewy 10-20
d) nerwu mięśniowo-skómegoprawy 10-25
lewy 5-20
e) nerwu promieniowego powyżej odejścia gałązki do mięśnia trójgłowego ramieniaprawy 15-45
lewy 5-35
f) nerwu promieniowego poniżej odejścia gałązki do mięśnia trójgłowego ramieniaprawy 10-30
lewy 5-25
g) nerwu promieniowego nad wejściem do kanału mięśnia odwracacza przedramieniaprawy 5-25
lewy 5-15
h) nerwu promieniowego po wyjściu z kanału mięśnia odwracacza przedramieniaprawy 5-15
lewy l 10
i) nerwu pośrodkowego w zakresie ramieniaprawy 10-40
lewy 5-30
j) nerwu pośrodkowego w zakresie nadgarstkaprawy 5-25
lewy 5-15
k) nerwu łokciowegoprawy 10-30
lewy 5-20
l) splotu barkowego części nadobojczykowej (górnej) prawyprawy 15-25
lewy 10-20
m) splotu barkowego części podobojczykowej (dolnej) prawyprawy 25-45
lewy 20-40
n) pozostałych nerwów odcinka szyjno-piersiowego1-15
o) nerwu zasłonowego5-15
p) nerwu udowego10-30
q) nerwów pośladkowych (górnego i dolnego)10-20
r) nerwu sromowego wspólnego5-25
s) nerwu kulszowego przed podziałem na nerw piszczelowy i strzałkowy (normę w wysokości ponad 50% stosować tylko przy nieuleczalnych owrzodzeniach)20-60
t) nerwu piszczelowego (normę w wysokości ponad 30% stosować tylko przy nieuleczalnych owrzodzeniach)10-40
u) nerwu strzałkowego10-20
v) splotu lędżwiowo-krzyżowego40-70
w) pozostałych nerwów odcinka lędżwiowo-krzyżowego1-10
Uwaga: Według pozycji 181 ocenia się tylko uszkodzenia nerwów obwodowych. W przypadkach współistnienia uszkodzeń kostnych, mięśniowych i nerwowych należy stosować ocenę według pozycji dotyczących uszkodzeń kończyn górnych i dolnych.
182. Kauzalgie potwierdzone obserwacją szpitalną – w zależności od stopnia zmian troficznych i nasilenia bólówprawy 30
lewy 50

Jest to narzędzie, które pozwala w prosty sposób poruszać się po tabeli stanowiącej załącznik do Rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.